کاربرد مهار کننده های رقابتی در طراحی دارو های درمان پارکینسون-دکتر علیرضا خوشدل

کاربرد مهار کننده های رقابتی در طراحی دارو های درمان پارکینسون-دکتر علیرضا خوشدل

کلاس درس کاربرد مهار کننده های رقابتی

مدرس: دکتر علیرضا خوشدل-متخصص بیوشیمی بالینی

از سری ویدئو های آموزشی وبسایت مدیکالستان
سرپرست گروه تولید محتوی: سینا حمزه

تمامی حقوق این اثر متعلق به وبسایت مدیکالستان بوده و تکثیر از آن بدون اجازه غیر مجاز می باشد.

در این ویدئو که از کلاس درس آقای دکتر علیرضا خوشدل تهیه شده کاربرد مهار کننده های رقابتی در طراحی دارو های درمان پارکینسون مورد بررسی قرار می گیرد. مطالب زیر بخشی از عناوینی است که در ویدئو تدریس شده:

مهار کننده ها در بیوشیمی به دو گروه برگشت پذیر و برگشت ناپذیر تقسیم بندی می شوند. مهار کننده های برگشت پذیر نیز به ۴ گروه رقابتی، غیر رقابتی، نا رقابتی و مختلط تقسیم بندی می شوند که در این ویدئو در مورد مهار کننده های رقابتی صحبت می شود.

اصل اول رقابت شباهت است!

در واقع در صورتی مهار رقابتی رخ می دهد که ما تشابه شکلی با سوبسترا (پیش ماده) داشته باشیم. با وجود این شرط، مهار کننده به جایگاه فعال آنزیم متصل شده و مانع از اتصال پیش ماده به آنزیم و تولید محصول می شود.

مهار کننده های رقابتی و تغییر Km و Vm

Km به معنای عکس میل ترکیبی آنزیم به سوبسترا است که با استفاده از مهار کننده های رقابتی، این میل ترکیبی کم شده و Km افزایش می یابد اما Vm تغییری نمی کند

مهار کننده های رقابتی و بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون به علت کاهش سطح دوپامین مغز رخ می دهد که باعث علائمی همچون افسردگی، لرزش اندام ها و کندی حرکت می شود. برای بهبود علائم این بیماری از دارویی به نام Levodopa استفاده می شود. این دارو با عبور از سد خونی مغزی و تبدیل شدن به دوپامین در مغز باعث افزایش سطح دوپامین مغزی شده و علائم بیماری پارکینسون را کمتر می کند اما این دارو می تواند با وارد شدن به واکنش های فرعی درون خون و تولید دوپامین ایجاد عوارض جانبی کند. برای مقابله با این مشکل از دارویی با نام تجاری Sinemet استفاده می شود که در واقع ترکیبی از Carbidopa و Levodopa است. Carbidopa فاقد قابلیت عبور از سد خونی مغزی است و با مهار رقابتی آنزیم دوپادکربوکسیلاز می تواند جلوی بروز عوارض جانبی داروی Levodopa را بگیرد.